Mestreechs Heukske



DE IRONIE

Gesjreve door Jef Franssen

Is 't noe lang of kort geleie, iech weit 't neet mie
D'r kaom unne tied toen begós de mins
de leefde nao ziene naoste te verliere

Bemin diene naoste geliek diechzelf
Die Wèt begós heer ummertouw mier, neet mie te iere

Door de mins verloor de stein zien sjoenegheid,
zie kreeg vaan us lielekheid
Door de mins verloor de plant zien zelfstandigheid,
zie kreeg vaan us eintoenegheid
Door de mins verloor 't bies zien gruutsegheid,
zie kreeg vaan us slaofsheid

Plant, bies en stein wouwe noets mèt us vechte
Veer kóste ze daan ouch gemekelek knechte
Hun leefde nao us wouw noets oondergoon
Ouch al bleef us dwinge ummertouw bestoon

't Bies heet vaan de mins väöl, hiel väöl te lije gehad
Toch zalle zie us altied welle vergeeve
Meh vergeeve is neet in de Wèt verweeve

Neet d'n tieger en neet de liew,
meh 't kleinste bieske zèt us zoe astrein sjaakmat

't Ierste oordeil kin de mins noe verwachte
Wraak liet neet lang mie op ziech wachte

D'n euvergebleeve mins vergit 't noets mie
Wraak door 't aller aller kleinste bieske, wat veur 'n ironie !

<<   Trök nao d’n Inhaajd

© Jef Franssen 2014
HomeSouvenir ShopNew ArrivalsRLE ictMailboxEnglish SectionGreeting CardsDutch SectionSitemapDonations