De Aleinege Wèt: Höb diene naoste leef wie diechzelf
In d'n tied vaan noe
hove plant bies en stein hunne weeg neet mie aof te lègke
Zie hove vaan Slevenier geine weeg mie te goon
Aon De Wèt höbbe zie in groetheid voldoon
Vaan de mins kin Slevenier dat nog neet zègke
In Slevenier is gein compassie en vergeeve besloote
Allein De Wèt is in Häöm vasgegoote
Eedere elke mins
zal veur 't pijnege vaan plant bies en stein mote betaole
Die pijn, dat verdreet zal Heer op de mins verhaole
Bei de mins stoond allein de mins bovenaon
De mins verhierlekte al zien gestiechte rieke
De naoste, plant bies en stein, had 't naokieke
D'n awwe weeg vaan de mins weurt zoe metein
door Slevenier veur altied aofgesloote
De mins dee op dees planeet nog maag blieve
moot 'ne gans aandere, nuije weeg insloon
Dee euvergebleeve mins löp nog 'ne einzaome duustere weeg
Vaan ziene naoste, plant bies en stein, heet dee mins in al zien leevens
toch nog 'n wienig welle houwe
Slevenier heet dee mins vaan dees planeet nog neet wèlle wegveege
Al zouw Heer euver zien verdwijne ouch neet ech rouwe
Dee mins heel zien leefde veur de naoste nog 'n wieneg in stand
Dee mins löp nog euver 'ne hoege, steile, smalle rand
't Water vaan zien "zuchten" weurt tege gehouwe
door 'ne smalle diek
Ouch veur dee mins is 't noe 't ind vaan d'n tied
Väöle zalle vaan dee rand toch nog in 't water valle
Hunne sjrieuw zal nog lang nao galme
In de veerte ... en toch zoe kortbij
Dao achter in de veerte en toch zoe kortbij
kin 'ne nuije mins weure geboore
Nog altied is heer neet verloore