't Waor Slevenier dee miech väöl kinnes en weete gaof
Iech begreep,
de mins waor vaan de zjuste, riechtege weeg hiel wied aof
Sjoenegheid kós en wouw heer aon de stein neet mie geeve
Echte leefde nao plant en bies gans vergeete
Väöle zien in eedere "zucht" gebleeve
Veur plant bies en stein, traone vaan verdreet
De mins zaog ze neet en kinde ze neet
In d'n tied vaan noe zien plant bies en stein zier geminach
In de Goddeleke Wèt is gesjreeve:
"Minach d'ne naoste en diech weurs verach"
Dee mins vaan noe is de getuige
Moot veur de Wèl vaan Slevenier hiel deep buige
De gebäörtenisse goon ziech euverloupe
Mierdere, versjèllende rampe zalle de mins euverkoume
Veur väöle ziele mins steit d'n tied op dees Eerd veur altied stèl
D'n tied vaan de käös zal veur die väöle hei noets mie veuroet goon
Op 'n aandere neet deenende eerd vervolge zie hun bestoon
In gein inkel leeve wouwe zie zègke, Slevenier iech wèl
Meh door Sleveniers groete woede zal ouch weure gegeeve
Zien woede is 'n groete hölp
In d'n euvergebleeve mins kin daan weure geboore
'n nuij dinke, 'ne nuije weeg, 'n nuij leeve
De ZON zal op dees Eerd altied opgoon
Meh niemes wèt, zal d'r nog 'ne mins opstoon