In het Lied van de Parel wordt gesproken over een luid sissende slang, die de gehele zee omcirkelt. Diezelfde slang is ook terug te vinden in de Noorse mythologie. Hier is het verhaal van Jormungander.

In het begin spatten vonken van het Land van Vuur en Licht op de schaduw.
Het Land van Vuur en Licht kent zelf geen schaduw omdat het mateloze Licht het volledig vult. Maar zijn buitenkant is schaduw, die men duisternis genoemd heeft.
Toen de vonken op de schaduw landden, smolt het ijs en ontsproten allerlei machten en godheden. Maar omdat zij geen vuur of licht in zich hadden, bleef dit alles een grenzeloze duisternis en een bodemloos water.

Eerst waren er de reuzen. Zij noemden elkaar Thursen, de Geweldigen of ook wel Joten, de Veelvraten.
Later kwam uit het smeltende ijs de eerste god tevoorschijn. Zijn zoon, Bor, werd de stamvader van het geslacht van de Aesir (Goden). Hij trouwde met de reuzin Bestle en zij hadden drie kinderen: Odin, Wile en We.
Odin had op zijn beurt ook weer meerdere kinderen waaronder Thor, de God van de Donder.

De goden creëerden een wereld, die bestaat uit een platte schijf omringd door een wereldzee. Aan de verre stranden van deze zee schonken zij de reuzen, een kwaadaardig ras, een land om in te wonen. Dit land wordt Jotenheim, het Reuzenrijk of ook wel Utgard, het Buitenrijk, genoemd. Maar in andere streken is het bekend onder weer andere namen.
In het midden van deze wereldschijf verrees Midgard, het Middenhof, dat door hoge muren beschermd wordt tegen de reuzen.
Een van de reuzenzonen, Loki genaamd, zweerde echter een bloedeed waardoor hij de broer van Odin werd en vrije toegang heeft tot Midgard en tot Asgard.
Asgard is de verblijfplaats van de Aesir. Het is een hoog omwalde citadel gebouwd op een steile rots, die zich midden in Midgard bevindt.
Alleen een regenboog verbindt Asgard, de verblijfplaats van de goden, met het Middenhof, Midgard.

Loki, de reuzenzoon, had door zijn bloedeed echter niet alleen vrije toegang tot Asgard gekregen maar ook bepaalde goddelijke kracht en macht. En hij had niet kunnen wachten met het uitproberen van zijn nieuwe macht. Hierdoor kwam hij al snel terecht in een tweestrijd tussen de goede kanten en de slechte kanten van zijn macht. Zo werd Loki, de reuzenzoon, de God van het Onheil en Kwaad.

En hij werd zwanger van zijn eigen slechtheid en baarde een vreselijk sissende slang. Zo ver als het oog kon zien reikte haar kronkelend lichaam dat volledig bedekt was met akelig stekelende schubben. Bovenop dit lange gluiperige lichaam stond haar afschrikwekkend hoofd dat zo lelijk was als de dood zelf.
Toen dit vreselijk gedrocht voor Odin verscheen, wierp deze de slang zo ver mogelijk weg in het diepste van de diepe wereldzee. Verslonden door de onstuimige zeegolven verdween de slang uit het zicht van de Aesir. Maar in de onpeilbare diepten leefde de slang, die Jormungander heette, voort.

De slang groeide en groeide totdat haar kronkelend lichaam de hele wereldzee omringde. Haar machtige kaken grepen met een snelle krachtige beet haar kolossale staart. Jormungander had zichzelf in de houdgreep.
Zo zal de vreselijke slang blijven voortleven tot de dag van de laatste strijd. Die dag wordt ook wel Ragnarok genoemd wat het lot van de Goden betekent. Op die dag zal Jormungander bevrijd worden om te strijden tegen de machtigste van de Aesir, Thor, de God van de Donder.

…Wordt Vervolgd…