D'n awwe mins weurt vaan dees planeet genoome
Heer wouw ziene naoste neet beminne
Slevenier geit heer noe liere kinne
Aon d'n tied vaan dee mins is noe 'n ind gekoome
Väöle zien veur altied verloore
Wienige maage nog trök koome
Noe nog aofgesloote door 'ne zwoere wand
zuut zoe metein dee nuije mins 'n prachteg land
geleid door 'n machtige hand
Atlantis is geboore
De deur nao dat land steit veur die wienige op 'n kier
Hunne naoste, plant bies en stein, moote ze in fèlheid wèlle iere
De leuge veur altied verliere
In Atlantis weurt Ierlekheid ummertouw begreepe
Vrijheid noets vergeete
Dwinge en gehoerzame verdweene
"Mach geld" kin dao niks verdeene
Op de toene vaan harmonie en ballans
dans de nuije mins in dat land 'ne blije wals
'ne Vräögdevolle lach
heet häöm noe veur altied in zien mach
Slevenier heet de Keuning vaan Atlantis zelf gewijd
Ederein in dat land is hiel riek gekleid
Este aon diene naoste wèls dinke
euverlaojt Heer diech mèt gesjinke
